Willam James Ward (roepnaam Bill) – piloot

Raymond Anthony Patrick Keating – bommenrichter / schutter

Sidney George Smith – boordwerktuigkundige

Evan Ephraïm Roberts – navigator

Raymond George Watts – radiotelegrafist / schutter

John McCaffery – schutter (mid koepel)

John Edward Blair (roepnaam Jack) – staartschutter

De bommenwerper waar deze mannen in vlogen, een lancaster, was een erg groot toestel. Het was dus noodzakelijk om met 7 (soms zelfs 8) man een toestel te bemannen. En dan nog hadden een aantal mannen een dubbelfunctie. Zo was de radiotelegrafist ook schutter als dat nodig was, net als de bommenrichter.

Alle zeven mannen kwamen uit Engeland/Wales, uit verschillende delen van het land. Zes van hen hadden al vaker met elkaar gevlogen en konden elkaar wat langer. Op de avond van de fatale vlucht was Jack Blair voor de eerste keer aangesloten bij deze crew als staartschutter. Hij was een zeer ervaren staartschutter en had binnen het 156e squadron een leidinggevende functie. Eigenlijk was het dus heel vreemd dat hij zelf meevloog, maar vaak gebeurde dit ter ondersteuning van de moraal op dit soort moeilijke en gevaarlijke missies.

In de nacht van 21 op 22 mei 1944 komen 6 van de 7 mannen om het leven. Alleen de piloot, William James Ward overleefd de crash. Hij wordt opgevangen door de bevolking van Molenaarsgraaf en Brandwijk. Nadat hij is verzorgd bij de gemeenteveldwachter in het dorp (hier was tevens een eerstehulp post) en geprobeerd heeft nog wat te slapen, werd hij de volgende ochtend opgehaald door de duitsers en naar Dordrecht gebracht, om verder te worden verzorgd in een ziekenhuis. Hiervandaan is hij naar een concentratiekamp gebracht (Stalag Luft 7), waar hij de oorlog heeft overleefd. Hij is op 17 september 1993 overleden in Walsall Engeland.